Definicja depresji

Jak diagnozuje się depresję? Osiowe objawy

Depresja rozumiana jako zaburzenie, oprócz negatywnego wpływania na nasz nastrój, dotyka także kondycji fizycznej, emocji, uczuć oraz sposobu myślenia. Wpędza w problemy z odnalezieniem i zachowaniem się w środowisku rodziny, przyjaciół, znajomych, ale także osób zupełnie nam obcych - spotykanych w sklepie czy na ulicy.

Poprzez kreowanie fałszywego wizerunku nas samych, budzi uczucie tak silnej bezradności, że przestajemy liczyć na jakąkolwiek pomoc (Neumann, Dietrich, 2007). Depresja może być również postrzegana jako swego rodzaju błędne koło. Chorując, wyolbrzymiamy swoje błędy i przypisujemy sobie winę za wszystko, co się wydarzyło. Ponadto, brak aktywności i bierne podejście do życia w chorobie, przyczynia się do rozmyślania nad swoimi wadami, ciągłego analizowania możliwych scenariuszy i uporczywego wracania do zdarzeń minionych, a wszystko to wzmacnia nasz pesymizm (Briers, 2011).

Wyniszczającą moc tej choroby niech potwierdzą słowa prof. Kay Jamison, osoby, która sama ją przeżyła: Depresja jest straszna, nie można opisać jej słowami, dźwiękami ani obrazami; chyba nie zdołałabym wytrzymać jeszcze jednego takiego epizodu. Niszczy ona związki międzyludzkie, gdyż rodzi podejrzenia, powoduje brak zaufania i szacunku dla samego siebie, niezdolność do cieszenia się życiem oraz do normalnego działania i myślenia, przynosi wyczerpanie, nocne lęki oraz przerażenie, które występuje w ciągu dnia (Jamison, 2018). Świadectwo prof. Kay Jamison może również posłużyć jako przykład zwycięstwa nad chorobą. Jest ona bowiem obecnie profesorem psychiatrii na Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Stanach Zjednoczonych, gdzie specjalizuje się w zakresie choroby afektywnej dwubiegunowej. W pracy wykorzystuje własne, bogate doświadczenia, które nabyła w trakcie choroby.

Jednak żeby w ogóle podjąć, a następnie wygrać walkę z chorobą, najpierw trzeba ją prawidłowo rozpoznać. W tym celu przeprowadza się diagnozę psychologiczną. I choć na rynku istnieje wiele narzędzi do samodzielnej diagnozy depresji, najrzetelniejsze rezultaty daje połączenie metody wywiadu z badaniem testem psychologicznym. Doświadczony diagnosta wykorzystując zweryfikowane narzędzia testowe oraz wyciągając odpowiednie wnioski podczas rozmowy ze zgłaszającym problem, jest w stanie stwierdzić występowanie depresji - pamiętajmy jednak, że tylko lekarz psychiatra może postawić medyczną diagnozę tego zaburzenia. Żeby ułatwić sobie podjęcie decyzji o przeprowadzeniu badania, warto wpierw zaznajomić się z podstawowymi objawami depresji, które są częstymi elementami tej choroby:

a) w grupie pierwszej występują:
- znaczne pogorszenie nastroju,
- utrata zainteresowań i zdolności do radowania się,
- utrata energii w postaci odczuwania silnego zmęczenia po odbyciu nawet najmniejszych aktywności;

b) w grupie drugiej z kolei:
- osłabienie koncentracji i uwagi,
- niska samoocena i mała wiara w siebie,
- poczucie winy i małej wartości,
- wzmożony pesymizm,
- myśli i czyny samobójcze (jeśli masz myśli samobójcze, koniecznie zadzwoń pod telefon alarmowy 112. Możesz także udać się do najbliższego ośrodka interwencji kryzysowej (ich listę znajdziesz pod tym adresem) lub szpitala psychiatrycznego),
- zaburzenia snu i apetytu. 

Prawdopodobieństwo chorowania na depresję występuje już w momencie zauważenia u siebie co najmniej dwóch objawów z grupy pierwszej i minimum dwóch z drugiej, utrzymujących się nieprzerwanie przez dwa tygodnie lub dłużej (ICD-10, 2000). Jeśli ten opis pasuje do Ciebie, rozważ zgłoszenie się do specjalisty.

Bibliografia:
Briers, S. (2011). Pokonaj depresję, stres i lęk czyli terapia poznawczo-behawioralna w praktyce (s. 113-118). Warszawa: Samo sedno.
Jamison, K. (2018). Niespokojny umysł (s. 297-300). Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne (s. 107-113). W: ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. Kraków-Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne “Vesalius” (2000).
Neumann, B., Dietrich, D. (2007). Depresja nie jest przeznaczeniem (s. 8-47). Kraków: Wydawnictwo WAM.